Burgos

Na een warme dag in Pamplona kwamen we in de avond aan in de koelte van Burgos. Een kleine 28 graden om 8 uur ‘s avonds is zo slecht nog niet. Het aangename in Burgos is dat het er nagenoeg altijd waait. De zon mag dan overdag heet zijn, vandaag was het er ook 36 graden, er is altijd een windje.

Het bezoek aan Burgos begon niet zoals bij eerdere steden met de kathedraal, maar met het Castillo op de top van een van de heuvel. De verwachte hitte dreef ons de berg op. Van de Castillo is niet heel veel meer over. Het is de oorsprong van Burgos, maar vele oorlogen, als laatste de burgeroorlog in Spanje van 1936 tot 1939 hebben niet meer dan de muren achtergelaten. Wat wel intact is gebleven is een waterput van 63 meter diep. Met een smalle en lage tunnel en gangenstelsel kun je afdalen de put in. De afdaling is alleen op afspraak onder begeleiding van een gids te maken. Door een klein misverstand en taalbarrière konden we ons echter bij een groep Spaanse toeristen aansluiten. Een hoogte (diepte?) punt van het bezoek aan de Castillo. De temperatuur onder de grond was ook aanzienlijk lager, zo’n 16 graden, wat zeer  aangenaam was.

Na de Castillo was de kathedraal aan de beurt. Zoals alle kathedralen langs de Camiño was ook deze groot met veel heiligen en vooral veel goud. De katholieke kerk heeft goed geboerd bij de Camiño. In de kathedraal ligt het graf van El CID, volgens sommigen de stichter van Spanje. Hij verdreef de Moren uit Spanje. Dat hij voor dat wapenfeit ook aan de zijde van de Moren heeft gevochten en uit de verhalen ook wel min of meer een huurmoordenaar was heeft Spanje hem na de overwinning op de Moren vergeven.

De overdaad aan cultuur deze ochtend vroeg om lichte lunch en een lange siësta, waar wij dus ook gehoor aan gaven. Ons hotel is in een oud klooster en ligt tegenover de ingang van de oude stad van Burgos. Een siësta is dus gemakkelijk te verwezenlijken.

Het hoogtepunt van de middag was uiteraard het beeld van El Cid te paard op de Plaza del Cid. Door de Burgosers wordt het beeld El Murcielago genoemd, de vleermuis, vanwege zijn wapperende mantel. 

‘s Avonds bij Méson la Cueva de lokale keuken geprobeerd en wel bevonden. Zuiglam koteletjes en stoofschotel van ossenstaart. Beiden zeer smakelijk.